- Miałam piękny sen, były w nim dinozaury , o których dokształcałam się całe moje życie, od dzieciństwa się nimi fascynowałam. - Opowiedziałam Etiko, gdy wyszłam z jaskini.
- Bardzo bujna wyobraźnia - zakpił w myślach - Ta , super... Powiedział obojętnie.
Machnęłam łapą na Etiko i odeszłam chcąc być samotna. Doszłam na dziwne miejsce , którego nie było na terenach watahy, pewnie wyszłam zza jej właśnie terenów. Chciałam szybko zawrócić, ale gdy odwróciłam głowę zobaczyłam pięknego zwierza, który potwierdzał mój sen. Chciałam skakać z radości, ale zwierz był agresywny. Zaczęłam płakać. Od razu się zmiłował i podszedł do mnie.
- Rozumiem mowę wilków. Witaj Luna... Przez ponad 70 milionów lat czekałem na ciebie...
- Zaraz , zaraz. Znasz moje imię? - Odskoczyłam odruchowo.
[...] Kiedy nasza rozmowa dobiegła końca przedstawił mi się jako Arco. Zaprzyjaźniłam się z nim i przedstawił go wszystkim z watahy, kiedy już wróciliśmy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz