Biegłam tak szybko, że Ulf ledwie za mną nadążał. Gdy wreszcie znalazłam
się na miejscu, gwałtownie się zatrzymałam. Chwilę później wpadł na
mnie mój nowy przyjaciel i przewracając mnie sam wylądował na ziemi.
Dopadł mnie niekontrolowany wybuch śmiechu, który udzielił się wilkowi.
- Druga gleba. – śmiałam się wstając.
- Tak wiem, jestem niezdarą. – chichotał podnosząc się z ziemi.
- Co tu się dzieje ? – zapytała zdziwiona Wiera podchodząc do nas.
- Mamy pomysł… - zaczął Ulf, ale natychmiast mu przerwałam.
- On dzięki swoim umiejętnościom wyżłobi koryto rzeki, a ja zajmę się
wodą. – powiedziałam na jednym wdechu, patrząc na Ulf’a, a następnie
przeniosłam wzrok na Wierę. – Co o tym myślisz ?
< Wiera ? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz